Affaire Yunus begint steeds pijnlijker te worden

In opinie door Ewoud Butter op 20-03-2013 | 22:01

Vice-premier Lodewijk Asscher nam vorige week fors stelling tegen de bemoeienis uit het Turkije met het 9-jarige pleegkind Yunus. De PvdA-minister stelde vorige week dat bij de uithuisplaatsing van kinderen in Nederland 'zeer strenge en zorgvuldige' procedures worden gehanteerd.

Maar inmiddels blijkt dat uithuisplaatsing van Yunus helemaal niet zo zorgvuldig is verlopen.

Bureau Jeugdzorg Haaglanden had haar beschuldigingen tegen de biologische moeder onvoldoende gefundeerd. Bovendien werden onderzoeken die ontlastend waren voor de ouders, achtergehouden. Ook rechterlijke uitspraken in 2007 om de uithuisplaatsing ongedaan te maken, zijn genegeerd.

Kijk voor een uitgebreide reconstructie op joop.nl of in de Volkskrant. Bureau Jeugdzorg Haaglanden verdedigt haar werkwijze in een uitgebreid feitenrelaas.

Asscher stelde vorige week dat hij de bemoeienis van Turkije met de affaire-Yunus ongepast vond. Hij noemde het aanmatigend wanneer een buitenlandse mogendheid een opvatting heeft op grond van de geaardheid of godsdienst van de pleegouders.

De advocaat van de biologische ouders van Yunus heeft inmiddels in een persverklaring laten weten dat de ouders nimmer de intentie hebben gehad om tegen de seksuele gerichtheid van de pleegouders (het gaat om twee lesbiennes) van Yunus te ageren.” Ook stelt hij dat de ouders zich net zo verbonden voelen met de Nederlandse normen en waarden als met hun Turkse identiteit.

In de Turks Nederlandse gemeenschap is veel commmotie over de affaire ontstaan. Het artikel op dit blog van twee Turkse hulpverleensters illustreert welke dubieuze rol de media hierbij spelen.

Vervolgens zijn Nederlandse en Turkse politici fors en soms onsmakelijk met de affaire aan de haal gegaan. De slachtoffers zijn de biologische ouders die, zo lijkt nu, misschien ten onrechte niet voor hun kind mogen zorgen en de pleegouders die na dreigementen zijn ondergedoken. Maar het allergrootste slachtoffer is Yunus, die een speelbal is geworden van een onsmakelijke rel. 

De enige winst is dat meer islamitische ouders zich hebben aangemeld om pleegkinderen op te nemen. 

Ewoud Butter is hoofdredacteur van Republiek Allochtonië.

 

Lees ook: 

Toewijding of vijandschap?

Turkse kamerleden: stop de verontwaardiging, neem verantwoordelijkheid

Het gelijk van Turkije (Bart Voorzanger)

Misplaatste bemoeienis uit Turkije (Pieter Hilhorst)

Het wantrouwen van de Turkse Staat tegenover het Westen (Dilan Yesilgöz)


Volg Republiek Allochtonië op twitter of like ons op facebook. Republiek Allochtonië (voorheen Allochtonenweblog) bestaat 7 jaar. Waardeert u ons werk? U kunt het laten blijken door ons te steunen.



Meer over ewoud butter, pleegkind, pleegzorg, turken, turkije, yunus.

Delen:

Reacties


Marijke V - 27/03/2013 19:00

Ik ben nog steeds benieuwd hoe het met de broers van Yunus gaat. Die waren, heb ik begrepenn, ook uit huis geplaatst en later door de ouders ontvoerd naar Turkije, waar ze ze zeer waarschijnlijk weer zelf opvoeden. Worden ze nu niet meer mishandeld en /of verwaarloosd? Is er een instantie in Turkije die hier supervisie over houdt en een professionele uitspraak kunnen doen? Zo niet, dan heeft het familie-ministerie van Erdogan nog wat te doen.

vanhetgoor - 23/03/2013 10:57

Ik heb gelezen dat Yunus als baby is verwaarloosd, ernstig ondervoed was. Ik denk dat Jeugdzorg goed heeft gehandeld. Niemand heeft zich afgevraagd waarom hij ondervoed was, maar kijk eens naar de foto van hem en zijn natuurlijke ouders, hij is de enige met bruin haar, de rest van het gezin heeft zwart haar. Koppel daar maar een conclusie aan, het was geen ongelukje dat hij ondervoed was.

redactie - 22/03/2013 23:10

@paul, we modereren inderdaad. Overigens hebben we over dit onderwerp nog geen enkele reactie geweigerd.

Paul - 22/03/2013 15:24

Ik begrijp dat de redactie van deze blog zelf de inhoud wil modereren. Ik begrijp ook dat andere blogs, kranten, en nieuwssites ook hun eigen moderatie willen doen.

Maar het gevolg van het alsmaar verwijderen of weigeren van alles wat de redacties niet zint, is een zeer eenzijdige berichtgeving.

Je zou denken bijvoorbeeld dat de motieven van Jeugdzorg aan de orde komen, maar ik heb nergens daarover gelezen. Over de beweegredenen van de pleegouders lezen we ook niets. Tijd om meer aandacht aan het geval te schenken, lijkt mij.