Home » Blog » Opinie » Open brief aan premier Rutte: 'Wij willen niet haten of gehaat worden'

Open brief aan premier Rutte: 'Wij willen niet haten of gehaat worden'

In opinie door Naima Ajouaau op 25-03-2014 | 23:33

Wat gaat u nu doen als onze minister-president? Gaat u het houden bij uw eerdere uitspraken of gaat u ook handelen? Heeft u een plan? Hoe gaat u de Marokkaanse Nederlanders, deze Nederlandse staatsburgers zoals alle anderen, beschermen tegen dit kwaad dat elke keer de grenzen oprekt en het gif waarmee de samenleving lam wordt gelegd?

Die vragen stellen 18 Marokkaanse Nederlanders in onderstaande brief aan premier Rutte.

Geachte minister-president, excellentie,

Wij Nederlandse Marokkanen richten onze brief aan u omdat u de minister-president van alle Nederlanders bent. Daarmee bent u dus ook onze minister-president.

Recentelijk heeft u aangegeven dat u niet kunt samenwerken met de PVV vanwege de uitspraken van Geert Wilders over Marokkanen. Dat is een mooie geste van u geweest en het doet ons goed dat u zich nu duidelijk uitspreekt. In onze ogen is dit echter niet genoeg. Wij willen u dit persoonlijk vertellen en hebben, na enkele vergeefse pogingen, gelukkig alsnog een uitnodiging ontvangen voor een gesprek.

Voor ons is dit van immens belang, want dit gaat over ons bestaan en dat van onze ouders en kinderen.

Marokkaanse Nederlanders wonen nu al generaties in Nederland. De eerste generatie heeft keihard in de fabrieken gewerkt. Hun kinderen kregen gelukkig meer kansen op scholing en ontwikkeling en daarom zien we dat Marokkaanse Nederlanders tegenwoordig overal in de maatschappij hun steentje bijdragen. Maar dit is niet alles. Zelfs onze vrijheid hier in Nederland is onder andere door Marokkanen bevochten. Zij stonden in de Tweede Wereldoorlog zij aan zij met de geallieerden om de nazi's te bevechten.

Minder Marokkanen
Wij worden echter niet voor volwaardig gezien en steeds opnieuw geconfronteerd met veralgemeniserende aanvallen op ons en onze aanwezigheid hier. En waarom? Omwille van electoraal gewin en angstgevoelens! Het toppunt in een lange reeks van afschuwelijke uitspraken was toch wel het moment waarop er luidkeels gescandeerd werd dat er minder Marokkanen in Nederland moesten zijn.

En dat in Den Haag! In de internationale stad van recht en vrede werd opgeroepen tot het actief verminderen van een bevolkingsgroep in Nederland.
Hoe kon dit gebeuren?
Dat vragen we ons af en godzijdank met ons vele andere Nederlanders.

Wij vragen ons meer af. Hoe leggen wij onze murw geslagen ouders uit dat ondanks het feit dat ze hun eigen land verlieten, hun hoop op een betere toekomst op Nederland vestigden, ze hier hebben gewerkt en ons opgevoed, zij niet welkom zijn en er niet bij horen?
Hoe leggen we onze kinderen uit dat, hoewel ze geboren en getogen Nederlanders zijn, er 'minder' van hen moeten zijn?
Hoe leggen we onze eigen gekwetste harten en hoofden uit dat we in een land leven waarin wij door een politieke partij en haar achterban tot de oorzaak van ieder probleem zijn getorpedeerd? 

Hoe zou Nederland eruitzien zonder de Marokkaanse Nederlanders? 

Marokkaanse Nederlanders zijn net als alle andere Nederlanders. Ze hebben problemen en oplossingen. Er zijn goede en minder goede. Al blijft ieder mens voor ons meetellen en dienen wij iedereen altijd met respect te behandelen. De meesten zetten zich dagelijks in om dit Nederland leefbaar te maken.

Hoe zou Nederland eruitzien zonder de Marokkaanse Nederlanders? Zullen Nederlandse kinderen gezonder zijn als ze niet meer behandeld worden door dokter Nordin? Zullen we meer kunnen lachen zonder Najib? Zouden we beter in Frans zijn als juf Latifa niet meer voor de klas staat? Zou de stad beter zijn als zij niet meer bestuurd wordt door Ahmed? Zullen we ons veiliger voelen als agent Mourad weg is?

De afgelopen dagen hebben ons getoond dat een groot deel van de Nederlandse samenleving niet meer accepteert dat een politiek 'leider' en zijn partij een volledige groep buiten de samenleving proberen te plaatsen. Sterker nog, het is duidelijk geworden dat de samenleving leiders wil zien die kunnen verbinden. Dit heeft de samenleving gedaan door in alle gelederen afstand te nemen van de PVV en haar haatzaaiende gedragingen. Dit geeft ons als Marokkaanse Nederlanders hoop, want lang vroegen we ons af waar nu die tegenstanders van de PVV waren en waarom ze zo stil bleven. De steun van onze medelanders verwarmt nu onze harten.

Wat gaat de regering doen?
Dan blijft er de vraag wat de regering gaat doen? Het gif is namelijk al in vele harten gezaaid. De minister-president heeft de taak om burgers te beschermen.

Wat gaat u nu doen als onze minister-president? Gaat u het houden bij uw eerdere uitspraken of gaat u ook handelen? Gaat u zich nadrukkelijk inzetten voor het stoppen van het gevaar van verdeling? Heeft u een plan? Hoe gaat u de Marokkaanse Nederlanders, deze Nederlandse staatsburgers zoals alle anderen, beschermen tegen dit kwaad dat elke keer de grenzen oprekt en het gif waarmee de samenleving lam wordt gelegd?

We staan wat ons betreft voor een grote kruising.

Welke afslag neemt u nu als premier en hoe gaat u Nederland barricaderen tegen een overstroming van haat en het uiteendrijven van onschuldige Nederlanders? Vragen die wij graag aan u hadden willen voorleggen.

Maar wij zijn het zat om ons te laten vernederen.

Oprecht en uit het hart omdat wij van elkaar en dit land houden. Omdat wij ertoe doen en ambassadeurs voor Nederland willen zijn. Omdat wij dit niet verdienen en fatsoen altijd overeind willen houden. Want wie er vandaag nog bij hoort, kan morgen het nieuwe slachtoffer worden van het haatgif.

Maar wij zijn het zat om ons te laten vernederen. De maat is voor ons vol en we weigeren om ons op dit duivelse pad te begeven. Wij willen niet haten of gehaat worden. Wij willen liefhebben en geliefd zijn. Als individuen gewaardeerd worden en niet meer gedwongen worden tot collectieve boetedoening.

Wij willen uitnodigen tot het pad van menselijkheid en gelijkwaardigheid. Het pad van echte vrijheid, wederkerigheid en eenheid van het Nederlandse volk.

Minister-president, wij hopen u ook op dat pad te ontmoeten. Wij hopen dat u ons gaat inspireren en leiden om op dat pad te blijven.

Wat hunkeren wij toch naar dit soort leiderschaptalent. Doe dit niet morgen, maar vandaag nog. Niet met woorden, maar met daden!

Deze open brief is geschreven door Mostafa Hilali, Dris Boujoufi, Fouad Sidali, Esmaa Alariachi, Aissa Zanzen, Yassin el Forkani, Mohamed Allach, Klahid Ouaziz, Jamal Amhali, Mimoun Ouled Radi, Rahma Elmouden, Fatima Elatik, Raja Felgata, Naima Ajouaau, Aicha Marghadi, Mohamed Ajouaou, Najib Amhali, Ali Eddaoudi. De brief is eerder verschenen in de Volkskrant en in overleg met enkele ondertekenaars ook op Republiek Allochtonië geplaatst.

Volg Republiek Allochtonië op twitter of like ons op facebook.  

Waardeert u ons vrijwilligerswerk? U kunt het laten blijken door ons te steunen.

Meer over Aicha Marghadi, Aissa Zanzen, Ali Eddaoudi, Dris Boujoufi, Esmaa Alariachi, Fatima Elatik, Fouad Sidali, Jamal Amhali, kabinet, Klahid Ouaziz, Mimoun Ouled Radi, Mohamed Ajouaou, Mohamed Allach, Mostafa Hilali, Naima Ajouaau, Najib Amhali, pvv, Rahma Elmouden, Raja Felgata, Rutte, Yassin el Forkani.

Reacties