Iedere moslim een beetje salafist?

In opinie door Fatima Talbi en Barbara Kathmann op 08-01-2018 | 08:30

Het is niet gek dat menigeen even in zijn ogen wreef toen de media de burgemeester van Rotterdam, Ahmed Aboutaleb, citeerden: “iedere moslim is een beetje salafist”. Was dit de bestuurder die voor velen geldt als de verkondiger van heldere taal richting terroristen? Iedereen herinnert zich de woorden “Rot dan toch op”, bestemd voor wie bereid is naar de wapenen te grijpen als t je hier niet zint. De begrippen salafisme en jihad boezemen na alle aanslagen en dreigingsbeelden angst in bij zo vele Nederlanders. Hoe kan Aboutaleb zich een beetje salafist noemen?

Vele moslims en kenners van de islam zeggen de uitspraken echter minder verrassend te vinden. Zij geven aan dat de jihad inderdaad in het alledaagse bestaan van moslims bezien wordt in de betekenis van het strijden in het goede, het strijden voor idealen en ook het strijden met de onvolkomenheden van je innerlijke zelf. De begrippen jihad en het veel aangehaalde Allahou akbar, zouden voor hen een zachte, vredelievende betekenis hebben. Een betekenis die ook herkenning zal oproepen bij vele volgers van andere religies. Voor die moslims was het altijd een doorn in het oog dat idioten de begrippen jihad gekaapt hadden voor hun terroristische strijd. Een strijd waar ook vele moslims het slachtoffer van zijn. Vele moslims die het na schokkende terreurdaden dan ook uitschreeuwden: “niet mijn islam!”

Vele opinieleiders, waaronder Aboutaleb, hebben de afgelopen jaren uitgesproken dat vanuit de moslimgemeenschap krachtig afstand genomen moet worden van de terroristen en hun ideologie. Dat riep de nodige verontwaardigde reacties op. Het werd begrepen als een gedwongen loyaliteitsverklaring. Alsof die ter discussie stond. Werden moslims zo niet eerder bezien en behandeld als buitenstaander dan als medestander? Bovendien namen vele moslims wel degelijk krachtig afstand. Menige moskeeganger zal stiekem wel eens verzucht hebben of de Imam eens een ander thema kan aansnijden dan de wekelijkse waarschuwing tegen de valse ideologie van de terroristen. Veel effort is juist vanuit de gemeenschap gestoken in het ontwikkelen van een netwerk en samenwerking met de overheid om radicalisering vroeg te signaleren en te beantwoorden. 

Aboutaleb laat nu op gewiekste wijze zien hoe de moslimgemeenschap op een krachtige manier afstand kan nemen van de terroristen en haatzaaiers. Het terugkapen van het begrip jihad op de terroristen, sluit de extremisten ook uit. Evenals de boodschap dat elke moslim de levenswandel van de profeet wil navolgen en daarom een beetje salafist is.
Het is niet het exclusieve begrippenkader voor extremisten die zich zo maar wat graag voordoen als de ware geloofsaanhangers. Het doet denken aanhet heldere antwoord van de socialist Helmut Schmidt, toen hij geconfronteerd werd met de wandaden van de Rote Armee Faction. Toen deze terroristen het naoorlogse Duitsland met terreur bestooktenmaakte hij in heldere taal duidelijk dat de Duitsers die zij meenden te moeten bevrijden, in het geheel niks te maken wilde hebben met de acties van de RAF. De Raf voerde geen gerechtvaardigde sociale strijd en ze vertegenwoordigden geen arbeiders. Ze waren niet de ware socialisten. Het waren een stelgevaarlijke, losgeslagen rijkeluiskinderen, die het dichtst bij een ontmoeting met een arbeider kwamen toen ze gearresteerd werden.

Nu is het de vraag waarom de uitlatingen van Aboutaleb juist op rechts tot zoveel beroering leiden? Waarom is volgens Tanya Hoogwerf van Leefbaar Rotterdam de maat vol? Komt dat doordat ze broccoli in de oren heeft gestopt en het heldere betoog van de burgemeester slecht begrepen heeft? Of moeten we helaas constateren dat de strijd op rechts niet gediend is bij een pleidooi dat moslims ertoe in staat stelt zeer krachtig afstand te nemen van de terroristen?

Of is het dat Aboutaleb met zijn uitspraken bovendien duidelijk maakt dat de overheid zich geen rol moet willen aannemen in het beoordelen van de mate van orthodoxie onder gelovigen? De overheid moet de rechtsstaat beschermen en de aanvallen daarop, vanuit welke ideologie ook, voorkomen, bestrijden en afwenden. Onder die rechtsstaat wordt ook gewetensvrijheid beschermd. Dat past natuurlijk niet in het kruiende rechtse gevoelen dat moskeeën moeten sluiten, en het aantal halal slagers moet verminderen. Wat dat betreft zouden gematigd rechtse kiezers zich ook wel eens nadrukkelijk mogen uitspreken tegen de PVV en Leefbaar.


Fatima Talbi en Barbara Kathmann zijn gemeenteraadslid namens de PvdA Rotterdam. Barbara Kathmann is lijsttrekker PvdA bij de komende gemeenteraadsverkiezingen. Dit artikel verscheen dit weekend in het NRC en is in overleg met de auteurs ook op Republiek Allochtonië geplaatst. 


Meer over afstand nemen, ahmed aboutaleb, salafisme.

Delen:

Reacties


Hedzer Kooistra - 08/01/2018 10:19

Ik heb de koran eens beetgepakt en gezocht naar de gewelddadige oproepen waar de rechtse websites naar verwijzen. Als ik tel, hebben de moslims die een vredelievende boodschap lezen in de koran, meer gelijk dan zij die geweldsoproepen halen uit de koran. Bijna ieder stuk vers met een verwijzing naar hoe met vijanden van de islam om te gaan, eindigt met een zinsnede dat je je tegenstander vrede moet geven als die jou vrede geeft. En dat als je dat niet doet, je straf van Allah mag verwachten. Of iets in die geest. Het betekent dat iemand die geweld uit de koran haalt, op zijn minst iets te vroeg stopt met lezen. Als je kijkt naar het percentage jihadi's tov gewone moslims in de wereld, dan kom je uit op 0,001%. Dat is natuurlijk ook al tekenend. Ik zou ons allemaal toewensen dat we wat vaker gewoon redelijk bleven nadenken. Angst is een slechte raadgever en
angstzaaiers zouden ten alle tijde ontmaskert moeten worden. Voor mij is de koran overigens geen bruikbaar boek. De boodschap bevalt me niet. Ik heb dan liever Mattheus 5-7. Daar staat een hogere boodschap samengevat. Maar, dat is een persoonlijke overweging.