Marokkaanse homohaters dragen zelf homokleding
In opinie door Floris Meijer op 18-04-2013 | 14:06
Uit verschillende onderzoeken komt naar voren dat een belangrijk deel van de Marokkaans-Nederlandse jongeren negatief staat tegenover de verdraagzaamheid van homoseksualiteit. Tegelijkertijd dragen diezelfde jongeren designerkleding van veelal homoseksuele ontwerpers. Dat is – op z’n minst – een ironische discrepantie, betoogt Floris Meijer.
Tekst: Floris Meijer
Niet zelden worden homo’s geconfronteerd met vooroordelen en pesterijen. Hoewel Nederland vergeleken met andere landen tolerant is ten aanzien van homoseksualiteit lijkt het de laatste jaren weer moeilijker te worden om hier open over te zijn. In 2011 registreerde de politie 622 gevallen van discriminatie op grond van seksuele gerichtheid. Dit varieerde van pesterijen tot verbaal of zelfs fysiek geweld tegen homo’s. Amerikaans onderzoek wijst zelfs op de sterk verhoogde kans dat homopesten op school tot zelfmoord leidt.
‘Onnatuurlijk’
Recent onderzoek van kenniscentrum EduDivers toont aan dat slechts 34 procent van de middelbare scholieren homoseksualiteit als een ‘natuurlijke seksuele geaardheid’ beschouwt. Uit het onderzoek blijkt verder dat van de middelbare scholieren 32 procent in de pauze niet naast een homoseksuele klasgenoot wil zitten. 67 procent houdt afstand van homoseksuele medeleerlingen of voelt zich onzeker over het contact. Ook – maar zeker niet uitsluitend – onder Marokkaans-Nederlandse jongeren is de acceptatie van homoseksuliteit (nog) ver te zoeken. COC Amsterdam wees in 2012 ook op de toename van homogeweld in de hoofdstad.
Tegelijkertijd gaan diezelfde Marokkaans-Nederlandse jongeren er prat op dure merkkleding te dragen van ontwerpers met een homoseksuele geaardheid: Dolce & Gabbana, Armani, Burberry, Versace, Yves Saint Laurent, Karl Lagerfeld. Stuk voor stuk merken die zijn opgericht of worden geleid door mannelijke topontwerpers met een voorkeur voor het gelijke geslacht.
Ironie
Dat is toch wel een opvallend gegeven. Zijn die jongeren zich wellicht niet bewust van hun dubbele standaard? Of negeren ze gewoonweg het feit dat ze kleding van homoseksuele ontwerpers dragen? Het noemen van deze ironische discrepantie is vooral een manier om een ander perspectief aan de visie van jongeren op homoseksualiteit toe te voegen. Iets van: ‘Je hebt wat aan homo’s, want die maken prachtige kleren – en dus de man, toch?’
Emancipatie en acceptatie
Het stimuleren van homo-emancipatie gaat hand in het hand met het vergroten van de (sociale) acceptatie van homoseksualiteit en het tegengaan van homofobie. Jongeren – specifieker allochtone jongeren – blijken hierbij een categorie die extra aandacht behoeft. Dat blijkt ook uit projecten die de laatste jaren zijn opgezet gericht op het bespreekbaar maken van homoseksualiteit.
Zo heeft het Amsterdamse jongerencentrum Argan – dat zich in haar activiteiten veelal richt op Marokkaans-Nederlandse jongeren – in samenwerking met partnerorganisaties als het COC Amsterdam en straathoekwerk de afgelopen jaren verschillende activiteiten georganiseerd die waren gericht op het bespreekbaar maken van homoseksualiteit en het bestrijden van discriminatie van homo’s door jongeren met een Marokkaanse achtergrond. Hiervoor werden onder meer debatten, filmavonden en dialoogbijeenkomsten georganiseerd. Ook werden jongerenwerkers getraind om jongeren op straat aan te spreken en via peer-to-peer-methodieken met jongeren op scholen gesproken.
Dergelijke projecten lijken hun vruchten af te werpen, maar tegelijkertijd is daarin nog een grote slag te maken. In de Marokkaanse gemeenschap is homoseksualiteit nog vaak taboe, ook onder jongeren. Het zou natuurlijjk prachtig zijn dat via mode de acceptatie van homoseksualiteit onder deze jongeren verbeterd kan worden. Tenslotte werd de Algerijn Yves Saint Laurent begraven in het land waar zijn hart lag: Marokko.
Floris Meijer is redacteur van Republiek Allochtonië en werkt als consultant bij Van de Bunt Adviseurs in Amsterdam.
Meer over discriminatie, Floris Meijer, homofobie, Marokkaans-Nederlandse jongeren.
Reacties
De metroseksueel draagt designerkleding, het is een keuze, het is een uitstraling die men bewust kiest, daar zit geen discrepantie in. Het enige probleem dat hier speelt is de hypocrisie, in donker wel doen wat overdag niet mag. Het is vreemd dat dit niet herkend wordt, voorbeelden te over, bv ramadan en maagdelijkheid-herstellende operaties. Die zogenaamde aversie tegen gelijkslachtige erotiek is slechts een pose, die door het bieden van meer geld wordt overwonnen, waar denk je dat die designerkleding mee betaald wordt?
Het is geen ironische discrepantie het zijn de oogkleppen en de absolute onwil om de werkelijkheid te zien voor wat het is.
