Islam of cultuur?

In opinie door Shabnam Theunissen op 31-05-2012 | 23:24

Tekst: Shabnam Theunissen

In recente artikelen op het weblog Republiek Allochtonië kwam weer regelmatig de islam ter sprake.
In deze artikelen en ook in de reacties daarop bespeur ik steeds een gebrek aan onderscheid tussen cultuur en religie, in dit geval de islam. De islam is een inmiddels 1433 jaar oude godsdienst en alles wat men erover moet weten staat beschreven in de koran (het voor ons heilige boek) en hadith (overleveringen die zijn opgetekend uit getuigenissen van mensen die hebben geleefd met de profeet sws).

Om werkelijk alles te weten over islam kan men zich zijn hele leven blijven verdiepen, want de islam is als een oceaan, onuitputtelijk. Toch zijn de voorschriften van wat wel of niet moet en mag vrij duidelijk en helder beschreven in de Koran, een boek waaraan voor de moslim geen twijfel is. De koran is oorspronkelijk opgetekend in het Arabisch en er is sindsdien nooit ook maar één letter veranderd. De koran is vertaald in alle wereldtalen. In die vertaling zijn wel wat verschillen te ontdekken, want bepaalde Arabische woorden hebben meerdere betekenissen en de vertaling is dan ook niet overal en in alle versies dezelfde. Zo kunnen er weleens misverstanden ontstaan over bepaalde woorden, die grote gevolgen kunnen hebben. Maar daarover wil ik hier niet uitwijden. In grote lijnen zijn de voorschriften over wenselijk en onwenselijk gedrag van de mens duidelijk genoeg en voor de gemiddelde moslim die daar kennis van neemt ruim voldoende als leiddraad voor het leven.

Helaas is het zo dat weinig mensen de koran werkelijk gelezen hebben. Dat geldt zeker voor niet-moslims, maar helaas ook nog altijd voor moslims. Eerder schreef ik hier al een artikel over. En dat ik dat jammer vind, omdat met name moslims zichzelf op die manier onnodig onwetend houden. Hun mening over hun eigen godsdienst is dan niet gebaseerd op wat zijzelf werkelijk weten van de islam, maar op wat zij opvangen uit “horen zeggen” en wat zij zien in hun eigen omgeving. Die omgeving wordt niet alleen bepaald door de islam als godsdienst, maar daarnaast door culturele overlevering. Voeg daar nog bij dat veel moslims in Nederland opgroeien tussen twee culturen, die van hun (voor)ouders en de westerse cultuur en men kan zich voorstellen dat zonder kennis van het basisboek, de koran, de verwarring groot kan zijn.

Voor niet-moslims is het nog moeilijker om iets te begrijpen van deze godsdienst, die zich momenteel zo duidelijk manifesteert in ons land, met name in de randstad. Begrijpelijk is dat een niet-moslim de koran niet kent en dus zijn oordeel baseert op wat hij om zich heen ziet in het gedrag, de gewoonten en de uitspraken van de moslims om zich heen. Daarnaast op wat er te lezen valt in de media. Als de moslims zelf het onderscheid niet kennen tussen hun cultuur en hun godsdienst, hoe kunnen wij dan verwachten dat de niet-moslim dat verschil wel ziet.

Zo zijn er veel culturele uitwassen, die ten onrechte worden toegeschreven aan de islam als godsdienst. Helaas zijn er zelden moslims die de moeite nemen dit recht te zetten.

Een voorbeeld is vrouwenonderdrukking en mishandeling. Door sommigen moslim-mannen wordt dit goedgepraat “vanuit de islam” door foutieve interpretatie van één woordje in de koran, dat vertaald kan worden als “geselen”, maar evengoed als “gemeenschap hebben” en nog een tiental andere woorden. Het is bekend dat de profeet vsm (ons voorbeeld bij elke twijfel) nooit een vrouw heeft geslagen.

Een ander voorbeeld is de vrouwenbesnijdenis. Deze wordt niet voorgeschreven in de koran. Wel de mannenbesnijdenis, die al werd voorgeschreven ten tijde van Abraham, die dan ook de eerste was die zichzelf besneed zodra hij vernam dat dit een voorschrift was van God. Van alle voorschriften uit de islam is later wetenschappelijk aangetoond dat ze goed zijn voor de gezondheid van de mens, voor het milieu, enz. Zo ook de besnijdenis voor mannen, waarbij alleen de voorhuid wordt verwijderd. Het is gezond uit hygiënisch standpunt en zou ook het seksuele genot verhogen. De vouwenbesnijdenis daarentegen is een gruwelpraktijk die nergens in de islam wordt voorgeschreven. Het is een verwijdering van de clitoris en dikwijls daarnaast het bijna dichtnaaien van de schaamlippen. Doel ervan is het seksuele gevoel van de vrouw te vernietigen (opdat zij niet kan zondigen). Het is bewezen ongezond voor de vrouw. Zij kan nauwelijks plassen en elke menstruatie is een martelgang, omdat het bloed niet goed kan wegvloeien. Sommige vrouwen worden ziek van de ontstekingen die zij daardoor oplopen en enkelen sterven er zelfs aan. Bij het huwelijk heeft de echtgenoot het recht op ruwe wijze de veel te kleine opening te penetreren. Het is een gewoonte, die on-islamitisch is en cultuurbepaald. Maar ook van deze barbaarse gewoonte krijgt de islam de schuld.

Nog een voorbeeld is het stenigen van overspelige vrouwen. Dit staat niet in de koran en het is een gewoonte die zowel in sommige moslimculturen als christenculturen nog voorkomt.

Verder de “familie-eer”. Vaak genoeg lezen wij stukjes in kranten over meisjes en vrouwen die vermoord worden of op andere manieren gestraft worden om de familie-eer te redden. Dit wordt gedaan door mensen uit angst voor het oordeel van andere mensen en heeft niets te maken met de islam. Immers in de islam doe je dingen om Allah te dienen en niet om een goede indruk te maken op andere mensen.

Het gooien van bommen en andere extreme gedragingen “in naam van Allah” verdienen ook niet het predikaat islamitsch. Deze moeten gezien worden als politieke daden van enkele extreme gelijkhebbers, die de naam van Allah hierbij misbruiken. Het doden van Allah’s schepselen is verboden in de islam en mag alleen in extreme gevallen uit zelfverdediging. Mensen die spreken over een “heilige oorlog” als ze deze afschuwelijkheden begaan hebben geen idee wat de werkelijke jihad (heilige oorlog) is. Er zijn twee soorten jihad: de jihad ul akbar (de grootste heilige oorlog) is de jihad ul nafs (de oorlog tegen je eigen ego). De andere jihad moet nog komen.

Concluderend is wat ik wil zeggen dat ik het jammer vind dat wanneer de islam als godsdienst ter spake komt vaak cultuur en geloof door elkaar gehaald worden. De islam, een op zich vredelievende godsdienst, krijgt op die manier ten onrechte een slecht en bruut imago.

Shabnam Theunissen is moslima sinds april 1978. We heeft een eigen weblog: http://shabnam.nederlandalus.net/  en schreef eerder Moslims, vertrouw niet itsluitend op imams en godsdienstgeleerden



Meer over cultuur religie, islam, islamdebat, moslima, shabnam theunissen.

Delen:

Reacties


Peter Rijs - 13/06/2018 10:53

U zou er goed aan doen om de feiten over de islam beter te onderzoeken. Wat u hier schrijft zijn de "politiek correcte" opvattingen maar hebben niets met de daadwerkelijke feiten omtrent de islam te maken....