Anne Ruth Wertheim: Wilders dodelijke woorden

In opinie door Anne Ruth Wertheim op 27-05-2011 | 10:16

Afgelopen zaterdag stond meldde het NRC dat mevrouw Y. Wolthuis zich in het proces tegen Wilders heeft gevoegd als vermeend benadeelde partij en daarom relevante stukken mocht toevoegen. Ze had drie stukken ingebracht: de Arondeüslezing van Von der Dunk, maar die was afgewezen door het OM. Twee andere stukken werden wel geaccepteerd. Hiertoe behoort het artikel 'Wilders dodelijke woorden' van Anne Ruth Wetheim, dat in januari 2009 verscheen in de Volkskrant en op het Allochtonenweblog, de voorganger van Republiek Allochtonië. Hieronder de versie zoals die op het Allochtonenweblog verscheen.



Op 21 januari 2009 besloot het Hof van Amsterdam dat de rechter nu toch moet beoordelen of het Tweede kamerlid Wilders (PVV) met zijn uitspraken over moslims haat heeft gezaaid tegen een bevolkingsgroep. Omdat Kamerleden binnen het parlement onschendbaar zijn, kijkt de rechter vooral naar wat hij gezegd heeft buiten het parlement. Maar de teksten die Wilders uitsprak binnen het parlement zijn minstens zo interessant. En dan gaat het met name om de manier waarop hij zijn verschillende typeringen van moslims met elkaar combineert.

De Israëliër Elihu Richter ontmoette in Auschwitz een groep oudere Marokkaanse Amsterdammers. Ze wilden begrijpen hoe het allemaal heeft kunnen gebeuren. Toen een van hen zei dat degenen die de selecties en vergassingen uitvoerden monsters waren en geen mensen, had hij geantwoord dat ze net als ieder ander bij hun moeder hadden gedronken en met andere kinderen gespeeld. Ze waren in monsters veranderd door ‘woorden die doden’: vuilnis, apenkinderen, verrotte lijken, ratten, tyfus, kankergezwellen, kakkerlakken, wormen en parasieten (Auschwitz Bulletin 2008-3).

Massaslachtingen waar ook ter wereld worden vaak ‘spontaan’ genoemd. Vertwijfeld vraagt iedereen zich af waarom niemand het zag aankomen. Dan blijkt dat de voortekenen, woorden die doden, al jarenlang rondwaarden. Maar er moet vrijheid van meningsuiting zijn en van racisme spreken slaat nergens op. Er is ‘gewoon’ iemand begonnen te doden en daarop volgde de sinistere cirkelgang van wraak, angst voor wraak, het zien van het doden, doodsangst en weerwraak.

Mensen pakken niet zomaar hun geweer of kapmes en verlaten hun huis. Er moet al haat heersen en vooral ook angst. Angst is niet zelden de ultieme impuls tot doden. Richters ‘woorden die doden’ lijken gelijksoortig maar zijn dat niet. Vuilnis, apenkinderen, wormen en kakkerlakken zijn vies of laag-bij-de-gronds, daarmee verhef je je boven anderen. Tyfus, ratten, verrotte lijken, kankergezwellen en parasieten verwijzen naar ziekten en indringers. Daarmee maak je jezelf tot mogelijk slachtoffer. Degraderen en als gevaarlijk brandmerken, door elkaar geklutst is dat een giftig brouwsel.

Wat gebeurt er in het brein van mensen die een bevolkingsgroep te lijf gaan? Het maakt uit of ze zich gedekt voelen door het gezag, verhuld of openlijk. Het maakt ook uit of het een meerderheid betreft of een minderheid. De gekoloniseerde volkeren leden onder koloniaal racisme. Ze werden niet in staat geacht zichzelf te besturen, waren ‘kinderlijk en traag van begrip’. Zo waren ze nu eenmaal geboren, levend bij de dag en spugend op de grond. Ze waren wel goed genoeg om het zware werk te doen voor de heersende witte minderheid.

Heel anders is het culturele racisme tegen handelsminderheden die moeten concurreren met gevestigde meerderheden. In voormalig Nederlands Indië wekten Chinezen met hun inzet en vernuft afgunst op.‘Traag van begrip’ konden ze dus moeilijk genoemd worden maar hun ‘afwijkende cultuur’ bood uitkomst. Ze waren ‘op geld belust, onbetrouwbaar en uit op de totale overheersing’. De nauwelijks verborgen boodschap luidde dat geweld tegen deze groep zou worden opgevat als noodweer. Geweld tegen handelsminderheden is altijd massaal - de groep moet lijfelijk worden uitgeschakeld. Het is dit culturele racisme dat lijkt op het vooroorlogse antisemitisme: verdenking van onbetrouwbaarheid, beschuldiging de wereldheerschappij te willen vestigen en pogingen tot complete uitroeiing.

In Nederland is sinds de komst van arbeidsmigranten uit Turkije en Marokko een verschuiving gaande. Eerst kregen ze een portie mee van het vertrouwde koloniale racisme, er werd op ze neergekeken. Nu worden de moslims en eigenlijk alle niet-westerse immigranten aangevallen op hun ‘afwijkende’ cultuur en religie en ervan beschuldigd te streven naar de totale overheersing. Wat in de plaats komt van het neerkijken kan uitmonden in massaal geweld. Net als overal waar herkenbare bevolkingsgroepen werden aangewezen als een bedreiging voor de samenleving.

Op dit moment heerst er een mengsel van beide soorten racisme. Laten we de woorden bestuderen die Wilders uitsprak tijdens de laatste Algemene Beschouwingen.
Hij begint telkens bij de overlast door jongeren van Marokkaanse afkomst. Maar al binnen één ademteug blijkt hij te hebben doorgeschakeld naar zijn eigenlijke doelgroep, de moslims. ‘Het Marokkaanse tuig dat scheldend, spugend en onschuldige mensen in elkaar rammend door het leven gaat – ik noem ze liever kolonisten – moslimkolonisten … want ze zijn niet gekomen om te integreren – maar om de boel hier over te nemen.’ Ook op de tweede dag past hij dit recept toe. Hij begint weer bij ‘dat soort Marokkaanse tuig’ dat ons bespuugt, bedreigt en in elkaar slaat. Maar dan toont hij z’n ware gezicht en gaat het helemaal niet meer over de straatschoffies. ‘Ze zijn logés die in ons huis het behang van de muur trekken, de boel kort en klein slaan en de televisie op straat gooien’. ‘En’, vraagt hij retorisch aan premier Balkenende ‘wat zou u in zo’n geval doen? Ze eruit smijten!’

Omlaag halen en angst aanjagen vlecht hij sluw door elkaar. Op de moslims moeten we neerkijken met hun primitieve gewoonten als spugen en asociaal gedrag. En we moeten doodsbang voor ze zijn, ze slaan mensen in elkaar en willen de boel hier overnemen, ons koloniseren. Nu de angst voor een getalsmatige overheersing door moslims niet meer aanslaat, haalt hij ‘koloniseren’ van stal, hoe wij Nederlanders als minderheid heersten over meerderheden.

Vermakelijk is tenslotte hoe Wilders ineens aan ‘updating’ doet. Omschreef hij zijn doelgroep altijd als ‘gasten’ - onder verwijzing naar de gastarbeiders - nu heeft hij ze opgewaardeerd tot ‘logés’- ze mogen een nachtje blijven slapen! Maar schijn bedriegt. Logés dringen veel dieper binnen in je persoonlijke levenssfeer. En als ze ook nog aan je bezittingen komen en vooral aan je heilige koe - de televisie - zijn ze bewezen levensgevaarlijk.

De geschiedenis heeft geleerd dat er hevige angst moet heersen om over te gaan tot massaal geweld. Parasieten, binnengedrongen ziektekiemen, ‘het internationale wereldjodendom’, de islam die van binnenuit onze samenleving aantast. Maar het doden viel mensen makkelijker als ze hun slachtoffers tegelijkertijd konden zien als minderwaardig. Dus er moest een scheutje neerkijken in de cocktail van angst: kakkerlakken die vertrapt mochten worden, ‘Untermenschen’ die het niet waard waren te blijven leven.
Er is alle reden de woorden van politici en opiniemakers nauwlettend te bestuderen.

Anne Ruth Wertheim is publiciste. Dit artikel verscheen op 23 januari 2009 op het Allochtonenweblog en in de Volkskrant

Het affiche van Wilders als Indische jongen is van Amsterdam Art en gemaakt beeldend kunstenaar Jasper de Beijer


 

 


Meer over anne ruth wertheim, benadeelden, proces wilders, reaguurders, vrijheid van meningsuiting, wilders.

Delen:

Reacties


Robert A. Verlinden - 15/08/2013 21:32

Dodelijke woorden kunnen alleen worden geëlimineerd met het idee van de volonté générale van Rousseau. Gr. Robert A. Verlinden.
Schmähschriften sind Internet, Websites und Fac(k)book überlegen.
1848 “La volonté générale” 1789
Rousseau : Article 6. « Les droits de l'homme 1789»
D.h., die Pflicht um dem Gemeinwohl dienen zu können, durch die Pflicht das anonyme Volk vorab an neue Gesetze, Gesetzesänderungen, Krieg führen und übrige politische Angelegenheiten, durch einen intelligenten Vordenkerclub, zu konsultieren, wie das durch den Magister Dr. Heiner Geißler die Bürgerbewegung in Stuttgart 21 wieder an das Tageslicht gebracht wurde. D.h., Zitat: „Alle Argumente, alle Fakten alle Zahlen und Einschätzungen müssen auf den Tisch.“ Ende des Zitats. (SZ 7/10 und 13/10/10). D.h., Versammlungsfreiheit für Meinungsbildungsprozesse. D.h., Der Gemeinwille die sich orientiert am Gemeinwohl. Damit hat es immer Wahrheit in sich. Das ist: „Volkssouveränität“ E-Mail: rob@vomigen.eu (Niederlande).

Bertus - 29/05/2011 16:13

@vanhetgoor, google Anne Ruth Wertheim even voordat je oordeelt.

vanhetgoor - 29/05/2011 15:40

geknipt uit het artikel: "Ze waren in monsters veranderd door ‘woorden die doden’: vuilnis, apenkinderen, verrotte lijken, ratten, tyfus, kankergezwellen, kakkerlakken, wormen en parasieten (Auschwitz Bulletin 2008-3)."

Ik kan mij toch ergens een passage herinneren over apen en varkens, in wat voor boekje stond dat ook al weer? Ach ja, nu weet ik het weer; het was de 'Donald Duck'!

Anne Ruth Wertheim moet maar eens gaan nadenken waarom ze nu stukjes moet schrijven. "Wertheim" was toch voor de oorlog het grootste warenhuis van Berlijn. Maar toen kwam er iemand die de Duitse maatschappij wilde veranderen, en niemand die er iets tegen deed. Het was volgens hem de schuld van de joden en het groot-kapitaal dat Duitsland er zo aan toe was. En iedereen hield braaf zijn smoel dicht.

Maar nu in 2011 is er gelukkig wel iemand die durft op te treden tegen de mensen die het hebben over apen en varkens. Nu is er wel iemand die fascisten bij de naam durft te noemen. Het is alleen wel belangrijk dat men de goede kant op kijkt. Anne Ruth Wertheim moet maar eens gaan kijken in Auschwitz. Dan kan zij misschien nog sporen zien van het verleden. Hoe de joden hun huizen werden uit gejaagd en op de trein gezet naar het oosten. Hoe het begon met verhalen over 'apen' en 'varkens' die toen nog gewoon 'speculanten', 'kapitalisten' en 'profiteurs' waren. We hoeven tegenwoordig alleen de blik te werpen op de Arabische wereld waar men de apen en de varkens weer de zee in wil drijven. Of te zien hoe er ook hier mensen zijn die de Palestijnen willen steunen in hun terreur. En niemand die opstaat en er iets aan doet, bijna niemand. Want Geert Wilders durft wel te spreken tegen de islam. En daar is wel moed voor nodig. We kunnen allemaal zien wat er de vorige keer gebeurd is toen er in een boekje stond dat de joden moesten worden neer gehouwen.

Bernadette de Wit - 28/05/2011 20:03

alleen met de bijbehorende daden hebben geleid tot Auschwitz.

Dus, Wertheim, wanneer zijn de PVV-plannen ook alweer uitgelekt voor deportatie van moslims naar vernietigingskampen? Uit welke beroepen worden moslims momenteel geweerd? Welke bioscoop was ook alweer de eerste die geen moslims meer binnenliet? In hoeveel Nederlandse zwembaden mogen moslims niet meer binnen?
Hoeveel winkese en andere bezittingen van moslims worden per maand in de brand gestoken na een oproep van de PVV? (En let wel, overvallen van kansenjeugd op brommertjes mogen hier niet meetellen.)

Welke middelbare scholen weren moslims? IN welk jaar werden de heren Aboutaleb en Marcouch en de dames Albayrak en Elatik ook alweer uit het openbaar bestuur gezet?

Het woord is aan Anne Wertheim.

Antoine Berben - 28/05/2011 19:56

Met alle respect: ik kan niet inzien waarom nu deze mevrouw zich ook nog mocht aansluiten bij de kollonne van klagers. Het Heeft voor mij echt iets weg gekregen van een vorm van emotioneel exhibitionisme wat hier aan de gang is met als doel om uit te maken wie nu "goed" is en wie "fout" is alsof we weer in 1946 zijn aanbeland.