Academici in open brief: stop Azerbeidzjaanse aanval op Nagorno-Karabach

In nieuws door redactie op 10-11-2020 | 11:54

In een open brief roepen ongeveer 100 academici, professionals en politici het Nederlands kabinet onder andere op tot actie om de republiek van Nagorno-Karabach (Artsach) te erkennen. Azerbeidzjan wordt opgeroepen tot een onmiddellijke beëindiging van de vijandelijkheden en betrokken partijen wordt gevraagd om de onderhandelingen. Hieronder de gehele brief.

Deze open brief inzake de oorlog in Nagorno-Karabach is op 22 oktober aangeboden aan de minister-president, de minister van Buitenlandse Zaken, de vaste commissie buitenlandse zaken van de Tweede Kamer, de commissie voor buitenlandse zaken, defensie en ontwikkelingssamenwerking van de Eerste Kamer en verschillende Kamerfracties.

Sinds 27 september voert Azerbeidzjan aanvallen uit op Nagorno-Karabach (Artsach). Als leden van de academische gemeenschap en vertegenwoordigers van verschillende beroepsgroepen in Nederland, veroordelen wij ten strengste de ongeprovoceerde militaire aanval op Artsach en de aanhoudende agressie van Azerbeidzjan richting de etnische Armeniërs van de regio. Wij veroordelen de Azerbeidzjaanse regering die zich, niettegenstaande ondertekening van de Conventies van Genève van 1949 en het Genocideverdrag van 1948, volkomen onverschillig toont tegenover het oorlogsrecht en normen uit internationale humanitaire verdragen. En wij veroordelen Azerbeidzjans aanhoudende schendingen van de politieke en burgerlijke vrijheden van zijn eigen burgers, die eveneens slachtoffer zijn van deze oorlog tegen Artsach. 

De recente aanvallen op de steden Stepanakert en Hadrut, en andere burgerdoelen in Nagorno-Karabach wijzen erop dat de Azerbeidzjaanse agressie een directe existentiële dreiging vormt voor Armeniërs. Waar de verdedigingstroepen van Artsach de Azerbeidzjaanse aanvallen hebben beantwoord door militaire doelen te beschieten, waarbij ook Azerbeidzjaanse burgerslachtoffers zijn gevallen, nemen  Azerbeidzjaanse militairen daarentegen actief burgerdoelen onder vuur, waaronder een ziekenhuis. Talloze (etnisch Armeense) burgers zijn gedood of verminkt, waaronder ouderen en kinderen, en er zijn aanwijzingen dat Azerbeidzjaanse troepen zich schuldig maken aan oorlogsmisdaden. Armeniërs staan op het punt opnieuw etnisch gezuiverd te worden onder de dekmantel van een militaire campagne (zie hier en hier voor rapporten van de ombudsman van Artsach over de omvang van de mensenrechtenschendingen). Uitspraken van Azerbeidzjaanse en Turkse hoge functionarissen, waaronder de presidenten Aliyev en Erdogan, vormen een sterke indicatie voor de gedachte dat -  evenals in 1915 - de intentie bestaat tot vernietiging van etnische Armeniërs.

Azerbeidzjan heeft zijn aanvalsoorlog inmiddels uitgebreid naar het grondgebied van de Republiek Armenië door bombardementen uit te voeren op de stad Vardenis met als gevolg een escalatie buiten de wapenstilstandslijn  van 1994. Er is onomstotelijk bewijs dat Syrische huurlingen door Turkije zijn gerekruteerd om aan Azerbeidzjaanse zijde deel te nemen aan de oorlog tegen Artsach. Turkije steunt het Azerbeidzjaanse leger ook door middel van bilaterale militaire betrekkingen en directe militaire betrokkenheid in deze oorlog. Azerbeidzjan gebruikt daarnaast Israëlische wapens en munitie, waaronder internationaal verboden clusterbommen (zoals bevestigd door Amnesty International en tevens onafhankelijk  gedocumenteerd). De Azerbeidzjaanse regering heeft bovendien een uitgebreid netwerk van lobbyisten en journalisten opgezet, dat gericht is op het whitewashen van haar imago en het beïnvloeden van de beeldvorming rondom de huidige oorlog in het belang van Azerbeidzjan. Tegelijkertijd wordt een intensieve cyberoorlog gevoerd, actief desinformatie verspreid via traditionele en sociale media, en wordt haat en geweld jegens de Armeense diaspora gepropageerd. 

Als de aanval op Artsach geen halt wordt toegeroepen, dan zal deze uitgroeien tot een groter regionaal conflict met desastreuze humanitaire gevolgen. Gedreven door geopolitieke belangen en geïnstitutionaliseerde Armenofobie blijft president Aliyevs aanhoudende militaire agressie echter een obstakel voor vrede. Het feit dat de aanvallen van Azerbeidzjan op burgers en civiele infrastructuur vrijwel onophoudelijk zijn, maakt in ieder geval duidelijk dat duurzame vrede de enige begaanbare weg kan zijn in Nagorno-Karabachs zoektocht naar zelfbeschikking. Het erkennen van de Armeense bevolking van Nagorno-Karabach als de legitieme en centrale partij bij de onderhandelingen dient zich aan als het enige politieke middel waarmee een dreigende etnische zuivering van Armeniërs kan worden voorkomen. In het licht van het zelfbeschikkingsrecht van de Armeniërs van Artsakh, als meesters van hun eigen lot, dienen zij in de gelegenheid te worden gesteld een eigen koers te varen.

Wij roepen, op grond van het voorgaande, Azerbeidzjan op tot een onmiddellijke beëindiging van de vijandelijkheden en de betrokken partijen op om de onderhandelingen te hervatten.

Wij dringen bij onze vertegenwoordigers in de Staten-Generaal en bij de Nederlandse regering erop aan om bovendien:

  • De oorlogsmisdrijven van Azerbeidzjan tegen Armeniërs te veroordelen
  • De schending door Azerbeidzjan van politieke rechten en burgerrechten van zowel Armeniërs als Azerbeidzjanen te veroordelen
  • De schending door Azerbeidzjan van het staakt-het-vuren van 10 oktober jl. en de humanitaire wapenstilstand van 18 oktober jl. en de eerste aanval op 27 september jl. op Artsach te veroordelen
  • Door middel van diplomatieke en economische sancties tegen Azerbeidzjan een staakt-het-vuren af te dwingen 
  • Door middel van diplomatieke en economische sancties te eisen dat Turkije zijn militaire steun aan Azerbeidzjan en directe betrokkenheid in deze oorlog onmiddellijk staakt 
  • Stappen te ondernemen om te garanderen dat de huidige Republiek Artsach wordt erkend als de centrale partij in de onderhandelingen 

Tot slot vragen wij onze collegae uit de academische gemeenschap en andere beroepsgroepen in Nederland, en de besturen van onze gewaardeerde (academische) instellingen en organisaties, om ons te steunen en deze open brief te ondertekenen

Een overzicht van degenen die ondertekend hebben


Voor een overzicht van de geraadpleegde bronnen zie hier.

Deze brief verscheen eerder op Vredevoorartsach.nl

Wilt u dat Republiek Allochtonië blijft bestaan? Waardeert u ons vrijwilligerswerk? We kunnen uw steun goed gebruiken. U kunt Republiek Allochtonië steunen en een klein (of groot) bedrag doneren (nu ook via I-deal)

Neem een abonnement op onze dagelijkse nieuwsbrief: Subscribe to Republiek Allochtonië by Email


Meer over Artsach, Azerbeidzjan, mensenrechten, Nagorno-Karabach, open brief.

Delen: