Mauro, Leers en ons politieke klimaat
In opinie door Dagtaak op 19-10-2011 | 18:41
Tekst: Dagtaak
Het moment lijkt steeds dichterbij te komen dat Mauro inderdaad uitgezet gaat worden. Mauro is een achttienjarige jongen uit Angola die op 10-jarige leeftijd in zijn eentje met het het vliegtuig naar Nederland is gekomen en sinds die tijd in pleeggezin woont. Hij is nu achttien. Vrienden, kennissen en nieuwe familie in Nederland. Contact met zijn familie in Angola is er niet. Mauro is een Nederlandse jongen geworden, die Nederlands praat met een aangeleerd Limburgs accent. Meer ingeburgerd kan bijna niet.
Alleenstaande Minderjarige Asielzoekers (oneerbiedig afgekort met ama's) kunnen tot hun achttiende blijven en moeten daarna terug naar land van herkomst. De minister, Leers, mag een uitzondering maken. En Leers lijkt dat nu toch niet te gaan doen.
De druk van de PVV, maar ook de VVD is groot. Uitzetten is daar het officiële parool.
Uitzonderingen maken op de wet, maar vooral: uitzonderingen maken op het heilig verklaarde gedoogakkoord is uit den boze. De wurggreep waarin het kabinet zich bevindt wordt steeds nijpender. De ene hand van het gedoogkabinet wurgt, en de andere hand laat het toe. Het individu, en in dit geval Mauro is daarbij een speelbal. Leers lijkt meer bezig met het bestuderen van de politieke situatie dan dat hij toekomt aan de bestudering van de mens achter de regels, de wet, het gedoogakkoord.
In Nederland zijn er naar schatting 2000 jongens en meisjes in ongeveer dezelfde situatie als Mauro. Er ligt al een voorstel van Spekman (PvdA) die een politieke handreiking kan zijn aan het kabinet om tot een politieke oplossing te komen: geef die 2000 kinderen die al meer dan 8 jaar in Nederland wonen een permanente verblijfsvergunning. Met een beetje geluk kan dit voorstel al eind van dit jaar in de kamer besproken worden. Uitstel voor Mauro en uitstel voor Leers, maar wees daar dan NU duidelijk over.
Mooier zou zijn als er een generaal excuus wordt uitgesproken. Een generaal excuus van het gehele kabinet waarin ze schaamte betuigt over hoe ze zich laat wurgen door een gedoogpartner die geen verantwoordelijkheid draagt, maar over de rand heen regeert en bepaalt.
En voor alle principiëlen nogmaals de spreuk van Camus:
Men moet zijn principes bewaren voor de schaarse momenten in het leven waarin het op principes aankomt, meestal is een beetje barmhartigheid al voldoende.
Dagtaak is blogger. Hij schrijft iedere dag een fraai stuk op zijn blog. Dit stuk is daar ook verschenen en met toestemming op Republiek Allochtonië geplaatst.
Meer artikelen over Mauro klik hier
Meer over asielbeleid, dagtaak, leers, mauro, uitzetting.
Reacties
Dit moet niet kunnen. Mocht het zo ver komen dan kun je bij ons onderduiken jongen.
Komt goed
