Boerkaverbod voor de bühne

In opinie door Renee Olsthoorn op 15-09-2011 | 19:01

Tekst: Renée Olsthoorn

Boerka, boerka, boerka…
…kiele kiele boerka kiele kiele hopsasa…

Mijn variatie op het liedje over Koeweit van Farce majeure tijdens de oliecrisis in de jaren zeventig spookt de hele ochtend al door mijn hoofd, vanaf het moment dat ik vernam dat Donner morgen een wetsvoorstel zal indienen omtrent een gezicht bedekkend verbod, kortweg het boerkaverbod.

Hoe kan een beleid als dit ook anders worden bekeken dan satirisch. Het is me wat, heur! Nederland telt een kleine honderdvijftig boerkadraagsters van wie 95% tot de islam bekeerde autochtone Nederlandse vrouwen. Van die vrouwen dus die roomser zijn dan de paus. Of zou ik moeten zeggen, islamitischer dan Mohammed?
Dit verbod is typisch weer zo’n staaltje beleid voor de bühne om a) die gedogende eenmansbeweging van dit door een corpsbal geleide falende minderheidskabinet mild te blijven stemmen en b) om de aandacht af te leiden van échte problemen, zoals de monetaire crisis, bijvoorbeeld, of de bezuinigingen die uitsluitend de zwakke groepen in de samenleving treffen.

Als er al een boerkaprobleem is - waarom anders een verbod? - welk probleem is dat dan? Zijn de draagsters in Nederland onderdrukte ongeëmancipeerde wezens? Welnee! Het gros van deze vrouwen heeft er bewust voor gekozen, getuige een interessante documentaire van een paar jaar geleden over dit type vrouw. Het gevolgde groepje vrouwen kwam bijkans klaar als een geëxalteerde non, toen ze de niqaab voor het eerst over hun hoofd trokken. De overige boerkadraagsters zijn hoogstens in Nederland vertoevende toeristen of vergezellen hun man op zaken-, c.q. diplomatieke reis. Van die vrouwen bij wie het geld uit de kraan komt en het grif uitgeven in de P.C. Hooftstraat.

Als het verbod erdoor komt, wat bereiken we er dan mee? Van de geschatte honderdvijftig draagsters in Nederland zullen er zo’n honderdvijfenveertig - u weet wel, die 95% autochtone tot de islam bekeerde Nederlandse vrouwen -hetzij de boerka afleggen (waarna hun familie vermoedelijk collectief een zucht van verlichting zal slaken), hetzij zich in het vervolg niet meer op straat vertonen onder het motto ‘fanatisme is een keuze’. Het gevolg zal zijn dat manlief de kinderen van school moet halen en de boodschappen zal moeten doen. Big deal!

De overige draagsters, praktisch alleen nog steenrijke Saoedi-Arabische vrouwen, zullen hun nieuwe Louis Vuitton tasje, hun Christian Dior zonnebril, hun Chanelschoenen en hun duizendste “must” de Cartier niet meer in de P.C. Hooftstraat aanschaffen, maar via het internet moeten bestellen of even op en neer naar New York moeten reizen. In Parijs kunnen ze immers ook niet meer terecht. Ik veronderstel dat de P.C. Hooftstraat dat omzetverlies wel zal compenseren met een extra bezoekje van Estelle Gullit, of andere vrouwen die bulken van het nieuwe geld.

Natuurlijk zie ik persoonlijk helemaal niets in de boerka. Natuurlijk vind ik hem niet thuishoren in de 21ste eeuw. Maar is het in een land als Nederland niet de zaak van ieder individu om daar zelf over te oordelen? Om niet van overheidswege - van een overheid nota bene die zo graag terugtreedt - bevoogdend te worden behandeld?

Stel je voor dat er een beweging opkomt die tatoeages zou willen verbieden, bijvoorbeeld omdat ze ernstige infecties teweeg kunnen brengen?

Ik heb een afkeer van getatoeëerde lichamen, zeker van getatoeëerde lichamen van mensen die ernstig aan obesitas lijden. Bovendien gruw ik van piercings in tepels, navels, tongen en geslachtsdelen. Ik weet echt niet wat ik erger vind: een blote dikke buik met een getatoeëerde beeltenis van de ‘pvv meeuw’ op een zomerse dag of een vrouw in boerka. Maar uiteraard zou ik nooit voor een verbod pleiten!

Maar wat ik nog het allerergste vind, is dat die eenmansbeweging vrouwenemancipatie als motief opvoert als legitimatie voor het verbod, terwijl iedereen weet dat de emancipatie van moslimvrouwen het laatste is wat haar interesseert.

De politiek van die beweging stinkt, en dit minderheidskabinet heeft helaas geen luchtverfrisser tot zijn beschikking. In tegendeel, met potdichte ramen snuift het de muffe jaren vijftig lucht op en begint hem zelfs aangenaam te vinden. Bah!

Renée Osthoorn is vertaalster Frans en Engels en ze schrijft op het blog Nogal irritant (leestip!). Dit stuk is ook eerder verschenen op Nogal irritant en met toestemming van Renée op Republiek Alloctonië geplaatst.

Lees ook: Boerkaverbod is het product van een paternalistische overheid

Gezichtssluiers; draagsters en debatten (ondezoek van Annelies Moors, pdf)


Meer over boerka, boerkaverbod, emancipatie, islam, renee o, renee olsthoorn.

Delen: