Hoe Israël het cliché in mensen naar boven haalt

In opinie door Max Moszkowicz op 01-12-2015 | 22:32

Tekst: Max Moszkowicz

Anno 2015 zijn we verbitterde dertigers met een baan of drukke freelancers. Sommigen van ons hebben kinderen en kinderen die moet je waarden en normen meegeven! Niet makkelijk in deze tijden van Xbox en Playstation waar je kind met gemak zestien uur onafgebroken genocide op zijn hersencellen aan het plegen is. Het is vooral die doodse apathische blik die weinig goeds voor de toekomst belooft..

De druk ligt op onze schouders. Wij dragen de vergrijzende babyboomers. Ooit kwamen ze massaal uit harige naoorlogse vagina’s geschreeuwd, nu zijn ze weer net zo hulpeloos als toen en wij moeten ze vertellen dat het allemaal goed komt..
Nee ik kan nu niet komen om te helpen met het aanzetten van de Ipad.
Jahaaaa heel mooi he! Net James Bond ja! Doe maar even televisie kijken nu.

Alle reden om in een permanente staat van pissig te zijn dus. En hoe kunnen we nou eens al die alledaagse frustratie botvieren? Juist! Na het eten het internet op. Facebook aan, Twitter aan, Instagram aan en bloed aan die paal! Israeeeeel!!!!! Rrrrrrrraaaaas!!!

We protesteren, we demonstreren, we maken ruzie, we ontvrienden, we bevrienden, we maken vijanden, we maken allianties, we zoeken hen op die sympathiseren met…

Dan keihard abmachen! Met twee gestrekte benen vliegen we erin! Bloedhonden dat ze d’r zijn! Verspilling van zuurstof! Doooooood!!!!
Met bloeddorst speuren we de social media af naar de vijand om bij iedere feitelijke dwaling, bij iedere flatulentie die riekt naar discriminatie, bij iedere passieve agressie, bij iedere schijnbeweging afwijkend van MIJN overtuiging, een online judo chop in de nek te geven.

Ook ik heb me volledig laten meeslepen in deze meedogenloze oorlog op Facebook tussen mijn joodse vrienden en mijn moslimvrienden. Israël/Palestijnse gebieden zijn de oorlogsgrond.Mijn joodse vrienden gebackt door mijn rechtse vrienden, mijn moslimvrienden gebackt door mijn linkse vrienden. Wat een verdeling! Wild zwaaiend met onze verbale bijlen stormen we op elkaar af!

Vroeger was het anders. We dansten, we dronken, high van de menthol sigaretten op de beats uit onze jeugd, je weet wel uit the 80’s, 90’s, vroeg 2000.
Snoop dog! Nirvana! 2pac! Mellow house! Ik tuf op de grond, het was feest! Wat maakt het mij nou uit wat je achtergrond of je religie is.. Neem nog een wodka redbull sukkel! Je moet gewoon neuken. Oh is je geloof heel belangrijk voor je? Je moet het eens zonder proberen, kan je het eindelijk anaal doen zonder dat god boos op je wordt. Highfive! Pilletje?

Vergane glorie..
In foetushouding huil ik mijn kinderfoto’s nu nat. Met weemoed denk ik terug aan de tijd dat ik nog een neger was. Baggy broeken, dik gevulde NFL winterjassen met een spuuglelijk logo van de Raiders op mijn rug (die ik nog tot in juni bleef dragen), gouden oorbel in mijn geïnfecteerde oor en lopen als een kreupele. Swag! Al bestond die term toen nog niet.

Met mijn Marokkaanse, Turkse en Surinaamse vrienden trok ik op tegen de Hollanders. Ik werd ook als buitenlander beschouwd in Limburg (bij gebrek aan beter). Heerlijk samen de Nederlandse kinderen terroriseren. Kopstoot hier, knietje daar, geef mij dat tientje nou maar voordat mijn vriend Abdel je klapt, ik bescherm je wel…

Time lapse: Abdel en ik staan mortal combat te spelen in de speelhal met de guldens van het afgeperste tientje.
Appie wat ongemakkelijk omdat zijn hand een beetje beurs is van de klap die hij toch maar gaf.
Gouden tijden.

Die sacrale broederschap van outsiders uit mijn enigszins kwaadaardige pubertijd in Limburg bestaat niet meer. Het leven heeft ons teruggepropt in onze hokjes en we worden gedwongen om kleur te bekennen. en dat komt door die kutplek Gaza of de Westbank, wat jij wil kies maar!

Ooit een plaats waar je kamelen liet schijten en neuken, nu een plaats delict van een tribale oorlog tussen de nakomelingen van Ismael en Isaac.
Ook ik een verre nakomeling van Isaac betrap mezelf erop dat ik de laatste tijd erg vaak virtueel oorlog aan het voeren ben met mijn oude vrienden, de verre nakomelingen van Ismael. Waarom doen we dit?

Mijn theorie.
Er is niets zo lekker als een cliché versie van jezelf te zijn op het internet. Een potsierlijke karikatuur. Heerlijk! Smijten met Davidsterren en Israëlische vlaggen, filmpjes plaatsen van de IDF hoe ze de Hamas billenkoek geven.
Andersom hysterisch aandacht vragen met foto’s en videofilmpjes van dode en bebloede kinderen uit Gaza (vaak eigenlijk uit Syrië maar dat hoeft niemand te weten), filmpjes van kolonisten die zich misdragen, er komt geen einde aan.
We laten bloedfanatiek zien hoe slecht de ander is!

Waarom doen we dit? We wonen in Nederland. Ik ben geen Israëli, jij bent geen Palestijn.
Het is de hypocriet in ons die het doet.
 

Max Moszkowicz is documentairemaker, columnist en regisseur

Volg Republiek Allochtonië op twitter of like ons op facebook.

Waardeert u ons werk? U kunt het laten blijken door een bijdrage over te maken op rekeningnummer NL12INGB0006026026 ten name van de stichting Allochtonenweblog te Amsterdam. Met een donatie van 5 euro zijn we al blij. Meer mag ook!



Meer over Gaza, Israel, Max Moszkowicz, Palestina.

Delen: